Ενενήντα Επτά - To Περιοδικό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας
Τεύχος 6ο


ΨΗΦΙΑΚΗ ΖΩΗ

του Χάρη Καμπουρίδη

«Σπίτι μου, γλυκό μου σπίτι...»

Κάποτε ήταν τα βιβλία που μας βοηθούσαν να θυμηθούμε όσα ξεχάσαμε από τον σύγχρονο τρόπο ζωής: την μαγειρική, την κηπουρική, την πρακτική ιατρική, τα μαστορέματα. Τα έφερναν οι πλασιέ στην πόρτα. Τώρα αυτούς τους ρόλους ανέλαβαν τα CD-ROM και το Ιντερνετ, σαν καλή μα ηλεκτρονική, γιαγιά που συμβουλεύει για όλα.

Ποτέ σ' όλες τις μεταπολεμικές δεκαετίες η σπιτική ζωή δεν είχε τόση πέραση όσα στα τελευταία δέκα χρόνια. Αν δεν το διαπιστώνει κανείς απ' τον εαυτό του ή τους γνωστούς και φίλους που μαζεύονται σε σπίτια, όπως οι παππούδες κι οι γιαγιάδες, για να τα πουν και να μαγειρέψουν παρέα, μπορεί να το διαπιστώσει στις διαφημίσεις όπου ο πρωταγωνιστής (νεαρός clean-cut γιάπι ή μπλουτζινοφόρος επαναστάτης) βιάζεται πολύ να επιστρέψει στο σπιτικό του, να μαγειρέψει (μαζί ή χωριστά απ' τη γυναίκα του), να πιεί κρασί με τους καλεσμένους, να πλύνει τα πιάτα, να χαρεί τον κήπο, να μαστορέψει. Να οφείλονται όλα αυτά στο AIDS που μας έκανε μονογαμικούς, και, σιγά-σιγά, σπιτόγατους; Μήπως και ο σκληρός οικονομικός ανταγωνισμός που υποχρεώνει να συμμαζεύουμε τις δυνάμεις και τις οικονομίες μας; Μήπως η αντίδραση της γενιάς που ωριμάζει στο μπάχαλο που δημιούργησαν οι μεταπολεμικοί baby-boomers γονείς τους με την ελευθεριότητα που αναζήτησαν ζώντας μακριά απ' τα οικογενειακά πρότυπα, θαυμάζοντας συγγραφείς που «έφευγαν απ' το σπίτι για να βρουν τον εαυτό τους»;

Τότε τα μυαλά μας ήταν στον αέρα, ψάχνοντας τις νεράιδες από άλλους κόσμους, απ' τους αμερικάνικους σταθμούς με τα γιεγιέδικα τραγούδια, ή από τους νέους τρόπους ζωής που έφερνε το σινεμά, τα μοντέρνα ρούχα, τα ξένα βιβλία και περιοδικά. Μόλις είχαμε μπει στον κόσμο των μίντια, μόλις άνοιγαν τα σουπερμάρκετ, και, για πρώτη φορά, σπούδαζε στα Πανεπιστήμια τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Αν home is where people like you are, όπως πρέσβευε κάθε χίπι που σεβόταν τον εαυτό του τότε, μέσα απ' το ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή το φευγιό απ' το πατρικό σπίτι, φτιάχναμε τότε τις δικές μας κοινωνίες, αντιδρώντας στην πατροπαράδοτη οικογένεια. Τώρα η γενιά των παιδιών εκείνης της επανάστασης κάνει ό,τι κάθε γενιά που σέβεται τον εαυτό της ως προς την προηγούμενη: την αρνείται, και ξαναδίνει αξία στην προ-προηγούμενη, των παππούδων: ζευγαρώνει νωρίς, αγαπά την οικογένεια, τους στενούς φίλους, την εκκλησία. Και παρά τις διαφημιστικές προσπάθειες των βιομηχανιών προτού να τους ξενυχτήσουν στα μπαράκια μ' ένα ποτήρι στο χέρι, το μοντέρνο lifestyle ζητά «σπίτι μου σπιτάκι μου», το μικρό ασφαλές κουκούλι για τον δημιουργικό μεταξοσκώληκα που κρύβουμε μέσα μας. Κοντά στην νέα γενιά και τις μετατροπές της, προσομοιάζουν τώρα και οι παλιότεροι, για να νιώσουν κοντύτερα στο μέλλον. Έτσι η τάση διευρύνεται.

Αν οι μισές εφαρμογές πληροφορικής είναι εργαλεία για δουλειά στο γραφείο, τα υπόλοιπα είναι προγράμματα για ό,τι γίνεται στα σπίτια μας. Home ονόμασε την πρώτη και βασική σειρά της με multimedia CD-Rom η Microsoft, κι αυτή η εταιρεία συμβουλεύεται καλά τις μετρήσεις των εταιρειών που ανιχνεύουν την κοινή γνώμη, πριν κάνει τέτοια βήματα. Στις σελίδες του Ιντερνετ, όπου ταξιδεύουν αρκετές ώρες τις μέρες, γονείς και παιδιά, η ίδια προσφορά σπιτικών θεμάτων. Κι όπως λένε, η διαφαινόμενη τάση είναι να γίνει σιγά-σιγά ο υπολογιστής κάτι σαν το «σύνθετο έπιπλο» του λίβινγκ-ρουμ, δηλαδή χρήσιμο για όλη την οικογένεια, με μουσική, σινεμά, επιτραπέζια παιχνίδια σαλονιού, αλλά και εγκυκλοπαίδειες μαγειρικής, κηπουρική, ιατρικών γνώσεων και πρώτων βοηθειών. Πρέπει λοιπόν να έχει και υψηλό συντελεστή WAF (Wife Acceptence Factor, Συντελεστή Αποδοχής Συζύγου), αλλιώς η τυπική σπιτονοικοκυρά ίσως αρνηθεί ένα κομπιούτερ στο σαλόνι. Όταν λοιπόν το παλιομηχανάκι κόστισε για αναβάθμιση ουκ ολίγα και εφέτος, αποκτώντας multimedia εξοπλισμό επιτέλους, καλό θα είναι να ευχαριστεί και την οικοκυρά. Είτε αυτήν που ψάχνει απεγνωσμένα συνταγές μαγειρικής που να μην είναι τηγανητά αυγά και μακαρονάδες απλώς, αφού η μητέρα της μεγάλωσε τρώγοντας σε επαναστατικά ταβερνάκια των Εξαρχείων και ξέχασε να ρωτήσει την γιαγιά όταν έπρεπε, είτε την φύσει σπιτόγατη σύζυγο που ζητά να εντυπωσιάσει τους καλεσμένους του Σαββατοκύριακου. Όλα αυτά βέβαια γίνονται για να αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι καλά «σαν στο σπίτι μας» και να το αποζητάμε όταν βρισκόμαστε έξω, για δουλειά και υποχρεώσεις. Και να μην ξεχνιόμαστε, «αισθάνομαι σαν στο σπίτι» θα πει βέβαια ότι κάνω τα κέφια μου, ξεκουράζομαι, παίζω με τον σκύλο και την γάτα και τα συναφή, αλλά πρωτίστως θα πει «είμαι καλά στην υγεία μου». Οι τίτλοι για το ανθρώπινο σώμα και την υγεία τους, είναι επίσης πολλοί στα CD-ROM και στο Ιντερνέτ, οι περισσότεροι με πολύ καλό λογισμικό και με περιεχόμενο που ξεκινά απ' το επίπεδο «γνωρίστε το σώμα σας» και φθάνει στην Πρακτική Ιατρική, στην Φαρμακολογία αλλά και στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Οι τίτλοι για τα σκυλάκια και τα γατάκια, επίσης καλοφτιαγμένοι, όσο και χαριτωμένοι.

Ο τομέας των ηλεκτρονικών εκδόσεων για το σπίτι, ανθεί. Και οι προσφερόμενοι τίτλοι, φιλικοί σε κάθε ερώτηση και περιέργεια, μας καθοδηγούν στο φαγητό, στο πιοτό, στο σκάλισμα του κήπου, στα μαστορέματα, στα χόμπυ. Σαν υπομονετικοί παππούδες και σαν γιαγιάδες. Μόνο που ζουν μέσα στο κομπιούτερ κι απ' εκεί μας μιλούν και μας δείχνουν.

Αφού κυριάρχησε στο επαγγελματικό χώρο, ο multimedia υπολογιστής εξορμά τώρα για να ρυθμίσει και την ζωή στο σπίτι, ξαναφέρνοντας μας την σοφία της γιαγιάς και του παππού, με τα ελκυστικά CD-ROM και τις Web Pages που έχουν θέμα τους την οπτική ζωή.

Επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα..


footer_11.gif - 10896,0 K