Ενενήντα Επτά - To Περιοδικό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας
Τεύχος 6ο


ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΕΚ-ΘΕΣΕΩΝ

Ονοματεπώνυμο μαθητή : ΝΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Θέμα : Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

Όπως πλανιούνται στον αέρα τα καθημερινά μου ασήμαντα λόγια, τα παίρνει μια παράξενη φήμη σαν μύθος και χρησμός. Τη φήμη αυτή την εδραιώνουν φημισμένοι άγνωστοι και τη μεταβάλλουν σε δημόσια εξύμνηση, που το αντίκρυσμά της είναι χρήμα και χρυσάφι. Τότε τα χαμένα λόγια μου μετατρέπονται σε παράδοξα συνθήματα πού με παροτρύνουν να εξαγοράσω την καθημερινή ζωή μου.

Υποβολή, παρότρυνση, πειθώ, τελειότης, πολύχρωμα συναισθήματα, προπαγάνδα, λάμψη, αισθησιακή πολυτέλεια, πειρασμός, προσέλκυση, δημόσιο πάθος, ποιότητα, παραπλάνηση, διάκοσμος, αποκλειστικότητα, εκτυφλωτική ομορφιά, τεχνολογία, αισθητική, θρίαμβος, αντίγραφα ονείρων... Είναι μέρος από τα εννοιολογικά συστατικά, που περιέχει η γόμωση της εκρηκτικής λέξης «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ». Σε κάθε ανατίναξη εκτοξεύονται στα ύψη μυριάδες προϊόντα και πρόσωπα, που σε προκαλούν να παραδοθείς. Κοιτάζεις μέσα στον καθρέφτη για τυχόν σημάδια ή θραύσματα και βλέπεις τον εαυτό σου να σε διαφημίζει. Φεύγεις και ο καθρέφτης φέγγει με το κρυμμένο σου φως, δείχνοντας σκηνές από τη ζωή που θα επιθυμούσες να κάνεις. Το γεγονός αυτό που φαίνεται προσωπικό, ενώ την ίδια ώρα συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, σε κάνει να αισθάνεσαι αναχωρητής ενός μύθου και, συγχρόνως, παγκόσμιος πολίτης.

Ένας προφητικός διαφημιστής της Αναγέννησης είχε προβλέψει ότι κάποτε οι διαφημιστές θα αναλάβουν παγκοσμίως την εξουσία και θα επιτύχουν παντοτινή ομοφωνία στους πολίτες καταναλωτές, διαμορφώνοντας μία κοινή γνώμη σε όλη την υδρόγειο. Ήδη μερικοί διάσημοι φημολόγοι, βασιζόμενοι σε οριστικά και αμετάβλητα συμπτώματα του διεθνούς πλήθους, βεβαιώνουν ότι έχει επαληθευθεί πλήρως η αναγεννησιακή προφητεία. Μέσω της διαφήμισης, οι φημάνθρωποι έχουν κατορθώσει να ονειρεύονται ταυτοχρόνως το ίδιο όνειρο, να σκέφτονται κατά πληθυσμούς, με δημόσιες σκέψεις, και να συμπεριφέρονται με πανομοιότυπο τρόπο, σα να έχει πολλαπλασιασθεί το ίδιο άτομο σε δισεκατομμύρια σωσίες του. Όσο περνούν τα χρόνια, η υδρόγειος κοινή γνώμη παρουσιάζει αυξανόμενη ομοφωνία. Η ποιότητά της ελέγχεται με τακτικές δειγματοληψίες που ονομάζονται δημοσκοπήσεις. Έτσι, επιτυγχάνεται υψηλή διαφημιστική πιστότητα στην καθημερινή ζωή. Τα πάντα μοιάζουν να έχουν περάσει από ένα καθοριστικό τεστ απόλυτης τελειότητας. Πρόσωπα βελούδινα με καλλυντική έκφραση, οργασμικά εσώρουχα, βροχή ερωτικών μηνυμάτων με οικονομικό περιεχόμενο, ρολόγια της αιωνιότητας, πανάκριβο γέλιο από μαργαριταρένιες οδοντοστοιχίες-κοσμήματα, αναμνηστικές αγορεύσεις ηγετών, αυτοκίνητα ηδονικά και απαστράπτοντα που εκσφενδονίζονται με ταχύτητα φωτός προς το σύμπαν, τρόφιμα της αιωνιότητας, αντιαλλεργικά βιβλία, τάφοι με ημερομηνίες αναστάσεως, χυμοί από απαγορευμένους καρπούς, αριστουργήματα σιωπής σε δίσκους, ματογυάλια που βλέπουν όνειρα.

Παντού πλανιέται η παράξενη φήμη, για όλους και για όλα, σαν μύθος και χρησμός. Αλλόκοτα συνθήματα και ασυνήθιστες φράσεις, περιέχουν συσκευασμένα μηνύματα για μια ονειρική ζωή που εκπορεύεται όχι μόνο από την αξία αλλά και από τις δύο όψεις όλων των νομισμάτων.

Εφοδιασμένος με τέτοια νομίσματα, έκανα χθες τον καθιερωμένο διαφημιστικό μου περίπατο. Αισθανόμουν και τις δύο μου όψεις, καθώς βάδιζα μέσα στη διάχυτη φήμη, που έπνεε στους δρόμους. Σ' ένα μεγάλο ζαχαροπλαστείο, μια πινακίδα έγραφε «Προφιτερόλ. Δοκίμασε το γλύκισμα των προφητών που σε είχαν προβλέψει». Αργότερα, χαζεύοντας μπροστά σ' ένα μανάβικο άκουσα την κραυγή «Μελιτζάνες λουστρίνιαααα!». Θυμήθηκα τον εαυτό μου στην παιδική του ηλικία, με τέτοια γυαλιστερά παπούτσια. Έμεινα ξαφνικά με τη μία μου όψη, σα να είχε ξεχαστεί στο σπίτι ο άλλος μου εαυτός. Καθώς προχωρούσα έτσι, απουσιάζοντας εκτός εαυτού, συνάντησα μια εξαώροφη κοπέλα, που μου έκλεινε ηδονικά το μάτι, στερεωμένη στον τοίχο μιας πολυκατοικίας. Μ' ένα ποτήρι στο χέρι, ξεδιψούσε πίνοντας παγωμένο αγίασμα με ανθρακικό. Πιο πέρα, κάποιος καθόταν σ' ένα παγκάκι και διάβαζε ένα βιβλίο, που τα φύλλα του ήταν χαρτονομίσματα. Εντύπωση μού έκανε η βιτρίνα με τα ηλεκτρονικά προϊόντα, όπου μια μανεκέν ημίγυμνη τηλεφωνήτρια, ξαπλωμένη μέσα στο κρυστάλλινο φέρετρο του χρόνου, διαφήμιζε το τηλέφωνο που μιλάει με το υπερπέραν. Σκέφτηκα τι να γινόταν άραγε η ερωτευμένη μου άγνωστη, που την είχα γνωρίσει εκ του μακρόθεν σε μια διαφημιστική ομιλία. Έβγαλα ένα χαρτάκι απ' την τσέπη μου και της έγραψα ένα σύντομο μήνυμα: «Σ' αγαπώ ανεξίτηλα. Γράψε μου με το στυλό που λατρεύεις». Πέρασα έξω από το Μουσείο Παγκοσμίου Φήμης και διάβασα ψηλά το ρητό «ΕΣΟ ΕΥΦΗΜΟΣ», από κάποια προκλασική διαφήμιση ανωνύμου. Έπειτα έφτασα μπροστά στο μεγαλοπρεπές Μέγαρο των Τραπεζών. Κόσμος πολύς μπαινόβγαινε. Δίπλα στην είσοδο, ήταν καθισμένος στο πεζοδρόμιο ένας ζητιάνος με σμόκιν και κρατούσε ανεστραμμένο το ημίψηλο καπέλο του. Στις κρυστάλλινες τζαμαρίες του κτιρίου έλαμπαν τα χρυσά γράμματα και άστραφταν τ' ασημένια βέλη:

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ - ΥΨΗΛΟΣ ΤΟΚΟΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΙΜΑΤΟΣ - ΥΨΗΛΟΤΕΡΟΣ ΤΟΚΟΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ - Ο ΥΨΗΛΟΤΕΡΟΣ ΤΟΚΟΣ

ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ - ΘΕΟΤΟΚΟΣ

Έβγαλα το χαρτάκι με το μήνυμα για την ερωτευμένη μου άγνωστη, το έριξα μέσα στο ημίψηλο και μπήκα στο τραπεζικό μέγαρο για να καταθέσω τα νομίσματά μου.

Επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα..


footer_11.gif - 10896,0 K