Ενενήντα Επτά - To Περιοδικό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Τεύχος 7ο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ

ΚΑΡΦΩΤΙΚΑ ΑΕΡΟΣ

Το ενενηνταεφτά πλησιάζει.

Άλλοι στην αφετηρία

κι άλλοι στην καφετερία.

Πάει κι αυτό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Ωραίος ο Μπερτολούτσι, αλλά γιατί έβρισκε αστεία εκείνη την ιστορία με την Μελίνα δεν το καταλάβαμε.

(Άραγε τον πήγαν στο εστιατόριο NOVECENTO για μακαρονάδα;)

Το ενενηνταεφτά πλησιάζει ολοταχώς και πλαγιομετωπικώς. Η αγωνία του καστροφύλακα πριν από τα πέναλτι.

Ενδιαφέρον το συνέδριο για την πεζογραφία της Θεσσαλονίκης. Εσωτερικός μονόλογος, Ξεφλούδας και άλλα συναρπαστικά.

(Υπάρχει μεγαλύτερη δοκιμασία από το να ξεφλουδίζεσαι διαβάζοντας Ξεφλούδα; Υπάρχει: να διαβάζεις μελέτες επί του Ξεφλούδα).

Καλά έκανε κι έθραυσε εγκαίρως ο Βαφόπουλος τον κάλαμον. Βέβαια, έκτοτε, τον έθραυσε πολλές φορές και λέω να τον θραύσω κι εγώ.

(Τόσες κόλλες υπάρχουν).

Ιδεών εμποροπανηγύρεις.

Τριάντα (ολόκληρα) ελληνικά μυθιστορήματα κυκλοφόρησαν μέσα στο 1996, μόνο από τον Καστανιώτη - πού να προσθέσουμε και τους άλλους εκδοτικούς οίκους... Γράψε κι εσύ ένα μυθιστόρημα, μπορείς. Πάρε σβάρνα τους συγγενείς σου με ένα μαγνητόφωνο να σου πουν τη ζωή τους, ύστερα κάνε μοντάζ και το βιβλίο είναι έτοιμο:

(Αν συνοδεύεται και από CD με τραγούδια της Καίτης Γαρμπή θα πουλήσει ακόμα περισσότερο).

(Όπως λέει κι η παροιμία: «Μάθανε πως γράφουμε πλακώσαν κι οι αθίγγανοι»).

Το είπε, ρε παιδιά, ο Μπόρχες εγκαίρως: μόνο το διήγημα έχει μέλλον - άσχετα αν τώρα πουλάει το μυθιστόρημα. Κι επειδή πουλάει πρέπει να γράψουμε κι εμείς καμιά εξακοσαριά σελίδες, έτσι, για να βρίσκονται;

Κάποτε κι ο συμπαθής (και καλός στιχουργός) Δημήτρης Χ. έγραφε ένα ή δυο μυθιστορήματα τον χρόνο για να αποδείξει ότι είναι συγγραφέας.

(Κανείς δεν τα θυμάται. Δικαιοσύνη).

Αλλά και να τα θυμόταν κάποιος, ευτυχώς που υπάρχει και η (ευεργετική σε τέτοιες περιπτώσεις) ΤV που τα εξαφανίζει όλα.

Όποιος γράφει καινούργιο βιβλίο και πηγαίνει φιρί-φιρί για θάψιμο φωνάζει να του παρουσιάσει (το βιβλίο) ο Χριστιανόπουλος. Ύστερα φταίει, δηλαδή, ο Ντίνος;

«Τάχτα μας και ράρα μας

κι ήρθε κι η αράδα μας»

Μότο από το φονικότατο «Αλφαβητάριο για την Ποίηση» του Μίμη Σουλιώτη.

Ενενηνταεφάτνη

Επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα..

---